เมื่อวันที่ 18 มกราคม 2566 ผู้สื่อข่าวได้รับการร้องเรียนจากนาง ซาตีเราะ ชาญสมุทร อยู่บ้านเลขที่ 116/1 ม.3 บ้านหินช้าง ต.ปาก น้ำ อ.เมืองระนอง ว่าขณะนี้ตนเอง ครอบครัวและญาติพี่น้องกำลังทุกใจอย่างหนักเนื่องจากลูกสาว ที่มีอายุ 15 ปีได้หายตัวไปจากบ้านตั้งแต่ช่วงเช้ามืดของวันที่ 15 มค.ที่ผ่านมา ได้แจ้งผู้นำหมู่บ้าน เจ้าหน้าที่ที่ตำรวจเพื่อช่วยกันออกตามหาหาแล้วแต่ยังไม่ไม่เจอตัว กลัวว่าจะเกิดอันตรายกับลูกลสาว
ไปยังบ้านหลังเกิดเหตุพบกับแม่และญาติของเด็กสาวที่หายตัวไปจากบ้านทราบว่า ช่วงเวลาประ มาณ 05.30 น.วันที่ 15 มค. แม่ได้ปลุกลูกๆทั้ง 3 คนรวมถึงน้องที่หายไปเพื่อมาทำการก่อไฟเพื่อทำการย่างไก่เพื่อนำไปขาย โดยลูกสาวที่หายตัวไปจะมีหน้าที่ก่อไฟบริเวณหน้าบ้าน ลูก ๆที่อีก2คนช่วยพ่อแม่ทำไก่เพื่อเตรียมย่าง แต่เมื่อลูกสาวออกมาสักพักผู้เป็นแม่ออกมาดูว่าไฟพร้อมที่จะย่างไก่รึยังกลับพบว่าในเตายังไม่ก่อไฟและลูกสาวก็ไม่อยู่ แรกๆคิดว่าลูกสาวคงเดินเล่นใกล้ ๆบ้านจนเวลาผ่านไปสักระยะยังไม่เห็นลูกสาวจึงเริ่มถามจากเพื่อนบ้าน แต่ไม่มีใครเห็นลูกสาว จนเช้าหาลูกสาวไม่เจอจึงได้ไปแจ้งผู้นำหมู่บ้านให้ทราบเรื่องเพื่อขอให้คนในหมู่บ้านช่วยกันออกตามหาซึ่งวันนี้เป็นวันที่ 4 แล้วยังไม่เจอลูกสาว จึงได้แจ้งไปยังเจ้าหน้าที่ตำรวจเพื่อให้ช่วยนำกำลังออกตามหา
แม่ของเด็ก เล่าถึงนิสัยของน้องที่หายตัวให้ฟังว่า ปกติน้องจะเป็นคนเงียบ ๆ แต่หลายครั้งก็มีนิสัยชอบงอนพ่อแม่เพราะต้องช่วยทำงานที่บ้าน แต่ทางครอบครัวก็เห้นว่าเป็นเรื่องปกติของเด็กที่ต้องทำงานช่วยพ่อแม่และครอบครัวในการทำงานหาเงินมาใช้จ่ายในครอบครัว ในวันเกิดเหตุน้องก็ไม่ได้งอนเรื่องอะไรทำตัวปกติเหมือทุกวัน แต่จู่ ๆน้องหายไป ที่เป็นห่วงคือน้องไม่มีเงินติดตัว ไม่มีโทรศัพท์ ที่พ่อแม่จะสามารถตามตัวน้องได้ ซึ่งครั้งสุดท้ายมีเพื่อนบ้านเห็นน้องเดินเข้าในป่าห่างจากบ้านประมาณ1กิโลเมตรกว่าๆแล้วก็หายตัวไป กลัวว่าน้องจะเกิดอันตราย ขณะนี้เพื่อนบ้านในชุมชนรวมถึงเจ้าหน้าที่ยังคงช่วยกันหาน้องแต่ยังไม่พบ.
Discussion about this post