
เมื่อวันที่ 5 มีนาคม 2566 นายประวิทย์ ใจคำ หัวหน้าอุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย อำเภอวังชิ้น จังหวัดแพร่ กล่าวว่า วันนี้ เป็นวันที่อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย ต้องสูญเสียบุคลากรที่เป็นกำลังหลักไปอีกท่านหนึ่ง “คุณรัศมี กาศเจริญ” ลูกจ้างประจำ ตำแหน่งพนักงานพิทักษ์ป่า ระดับ ส.2 ปัจจุบัน ทำหน้าที่หัวหน้าสายตรวจประจำอุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย หรือที่พี่ๆน้องๆเราเรียกติดปากกันเป็นประจำ เช่น พี่หมี โกหมี หน.หมี
“เวลาประมาณสามทุ่มเศษ ผมได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่อุทยาน แจ้งว่า พี่หมีประสบอุบัติเหตุ รถชนกับรถบรรทุก บริเวณใกล้กับทางเข้าอุทยานเรา (อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย) ตอนนั้นทุกคนตกใจกันมาก พอเริ่มได้สติ ก็โทรกลับไปเช็คข้อมูลกับเจ้าหน้าที่สายตรวจ ก็ได้ความว่า วันนี้หลังจากที่พี่หมีและทีมงานปฏิบัติงานดับไฟป่าที่บ้านโป่ง ตำบลแม่ป้าก อำเภอวังชิ้น เสร็จแล้ว ก็กลับขึ้นมาพักยังที่ทำการของสายตรวจ ซึ่งอยู่บริเวณที่ทำการของอุทยานฯ
ลูกน้องเล่าให้ฟังว่า แกเข้าไปนอนพักที่ห้องนอนแกอยู่ครู่หนึ่ง เพราะว่าเหนื่อยจากการดับไฟป่าทั้งในจังหวัดแพร่ และจังหวัดลำปางมาเกือบทั้งเดือน วันนี้ ดับไฟป่าที่บ้านโป่งเสร็จแล้ว ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว จึงถอนกำลังขึ้นมาพัก เพื่อรอรับภารกิจใหม่ในวันต่อไป
เขายังเล่าให้ผมฟังอีกว่า หลังจากที่นอนพักจนหายเหนื่อยแล้ว ได้โทรหาลูกชาย ว่า วันนี้พ่อจะลงไปหาที่บ้าน ซึ่งพี่หมีไม่ได้เจอลูกชายมาหลายวันแล้ว เนื่องจากลูกชายเข้ามาเรียนที่โรงเรียนประจำจังหวัดในตัวจังหวัดแพร่ จะกลับบ้านมาเฉพาะวันหยุด วันนี้พี่หมีเลยจะลงมานอนที่บ้านกับลูกชาย
หน.อช.เวียงโกศัย เล่าด้วยน้ำตาว่า ไม่คิดเลยว่า การกลับบ้านครั้งนี้ของพี่หมี จะเป็นการเดินทางครั้งสุดท้ายของพี่ ซึ่งไม่ถึงบ้าน ทั้งที่เย็นวานนี้ พี่ยังโทรหาผม รายงานผมว่า “นายครับ ไฟป่าจุดนี้ พวกผมดับได้เสร็จแล้วครับ” มันจุกจนพูดหรือถ่ายทอดเป็นคำพูดหรือผ่านตัวอักษรออกมาไม่ได้
“ตลอดเวลาปีกว่าๆ ที่เราร่วมงานกันมา พี่หมี ทุ่มเททำงานเพื่อกรมอุทยานฯ เพื่ออุทยานแห่งชาติเวียงโกศัยอย่างเต็มความสามารถมาโดยตลอด ทั้งงานบู้ งานบุ๋น งานสาธารณประโยชน์ งานคดี ไม่ว่าจะเวลาไหน จะดึกดื่นขนาดไหน ไม่ว่าจะจังหวัดแพร่ จังหวัดลำปาง พี่ก็ไปกับผมได้ตลอดเมื่อผมโทรหา และเป็นบุคคลที่ผมไว้ใจและเป็นครูของผมได้เสมอ จากนี้ไป คงเหลือไว้แต่คุณงามความดีที่พวกผม พวกเราชาวเวียงโกศัยจะจดจำพี่ไปตลอด บุญใดกุศลใด ที่พวกเราร่วมทำกันมา ที่ผมได้ทำมา ที่พี่หมีได้ทำมาตลอดชีวิต ขอบุญนั้นกุศลนั้น จงนำดวงวิญญาณพี่ไปสู่สัมปรายภพ ไปสู่ดินแดนที่สุขสงบตลอดกาล ด้วยรักและอาลัย และเป็นอีกครั้งที่เสียน้ำตาเพราะการพลัดพราก มันช็อคจนไม่วามารถถ่ายทอดอะไรมาได้มากกว่านี้แล้ว
ท่ามกลาง การสู้รบปรบมือของเจ้าหน้าทุกฝ่ายกับสถานการณ์ไฟป่าของจังหวัดแพร่ ถ้าหากไม่ได้รับความมือจากพี่น้องชาวจังหวัดแพร่ ที่จะหยุดยั้ง การคิดที่จะเผาป่าอย่าง้ด็ดขาดตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พี่น้องชาวแพร่ ทุกคนต้องได้รับผลกระทบจากควันไฟ หรือ PM2.5 อย่างแน่นอน และชาวแพร่ยังได้รับข่าวร้ายที่ “หน.หมี” นายรัศมี กาศเจริญ หน.สายตรวจ อช.เวียงโกศัย ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตอย่างกระทันหัน ท่ามกลางการสู้กับไฟป่า ชาวแพร่ต้องตั้งสติ และหยุดการเผาป่าเด็ดขาด เพื่อเป็น “สดุดี”ให้กับการจากไปของพี่หมีในครั้งนี้ด้วย
ธีรพงษ์ ธงออน/แพร่
Discussion about this post