ชำแหละ หลังม่านเมืองสงบ สลัมกลางเมืองสุพรรณบุรี แหล่งเสื่อมโทรม การพนัน ยาเสพติด

เมืองเล็ก ๆ ที่แสนสงบ ผู้คนใจดี มีสำเนียงการพูดที่น่ารักไม่เหมือนที่ไหน อาชญากรรมก็แทบไม่เคยเกิด กล่าวเป็นนัยหนึ่งได้ว่าเมืองนี้ อยู่สบาย มีความปลอดภัยเลยทีเดียว

‘เมืองเกษตรกรรมยั่งยืน เศรษฐกิจเข้มแข็ง คุณภาพชีวิตดีสังคมมีสุข’

จากวิสัยทัศน์ข้างต้น คำสำคัญอย่างคุณภาพชีวิตดี คติพจน์ที่ใคร ๆ ก็ร่ำหา หากจะยังมีอีกมุมหนึ่ง กลับมี ‘ชุมชม’ ที่น้อยคนจะรู้ว่ามีอยู่หลังม่านเมืองเล็กอันแสนสงบนี้ ที่คุณภาพชีวิตเป็นไปอย่างสวนทาง

แม้ชุมชนแห่งนี้จะไม่แออัด เบียดเสียด เหมือนสลัมชื่อดังอย่างสลัมคลองเตยที่รู้จักกัน แต่ที่นี่เป็นชุมชนที่รวมที่อยู่อาศัยที่ไม่เป็นไปตามมาตรฐาน เสื่อมโทรม และขาดสุขอนามัยในการอยู่อาศัยที่เหมาะสม ตามบัญญัติขององค์การสหประชาชาติ ทั้งในตอนแรกเริ่ม ผู้คนในชุมชนนี้ ยังเป็นการเข้ามาอยู่อาศัยในพื้นที่นี้อย่างไม่ถูกต้องตามกฏหมายอีกด้วย

ผู้คนในชุมชนบางส่วน ไม่ได้ประกอบอาชีพเป็นหลักแหล่ง แต่จะอาศัยการเก็บของเก่าขาย การอยู่อาศัยในที่อยู่กึ่งถาวร ส่วนใหญ่เป็นบ้านตีด้วยแผ่นซีเมนต์ มุงหลังคาสังกะสี พอบังแดดบังฝน

บางส่วนอาศัยกางเต็นท์ หลบฝนหลบแดด บางครอบครัว ปัจจัยพื้นฐานอย่างการขับถ่ายไม่เป็นไปตามสุขลักษณะ แม้แต่ห้องน้ำที่เป็นพื้นที่ส่วนตัว ยังไม่มีแม้แต่หลังคาบังแดด บังฝน หรือบดบังสายตา

นอกจากนี้ ในพื้นที่ดังกล่าว ยังเต็มไปด้วยปัญหาสังคม อาทิ เช่น ยาเสพติด การพนัน การกระทำผิดกฏหมายต่อชุมชนแวดล้อม หนึ่งในนั้นคือการก่อให้เกิดความไม่สงบ เดือดร้อน ต่อชุมชนใกล้เคียง อย่างเช่น การทำลายทรัพย์สิน และคดีการบุกรุกบ้านเรือนประชาชนโดยรอบอยู่บ่อยครั้ง แม้ผู้เสียหายจะดำเนินดดีตามกฏหมายแล้ว แต่บุคคลในชุมชนบางส่วนที่กระทำผิด ก็ออกมากระทำความผิดซ้ำ อาจจะเป็นคดีใหม่ หรือความผิดในคดีเดิม

จากการสอบถามไปยังแหล่งข่าว ทราบต่อมาว่าพื้นที่ชุมชนแห่งนี้ จะตั้งอยู่โดยรอบโบราณสถานเก่าแก่ของจังหวัดสุพรรณบุรี โดยผู้ถือกรรมสิทธิในที่ดิน คือหน่วยงานราชการหน่วยงานหนึ่ง ปัญหาที่ผ่านมา มีการยื่นเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้นไปยังหน่วยงานนี้ ทางผู้นำหน่วยงาน เพียงลงพื้นที่มาตักเตือนผู้กระทำผิด 1 ครั้ง แต่ปัญหาที่มียังเกิดขึ้นซ้ำเดิม

ประชาชนบางส่วนที่มาซื้อบ้านใกล้เคียงกับชุมชนนี้ เคยได้รับสารมาจากหน่วยงานเจ้าของที่ว่า จะมีการจัดสรรพื้นที่ย้ายออกไป พื้นที่นี้จะจัดสรรให้คนไร้บ้านเหล่านี้ อยู่อาศัยอย่างเป็นกิจจะลักษณะ แต่ผ่านมาเป็นเวลาหลายปี ปัญหาก็ยังไม่ได้รับการแก้ไข

แหล่งข่าวส่วนหนึ่งที่ได้รับความเดือนร้อน เล่าว่า ได้มีการร้องเรียนไปยังหน่วยงานที่เป็น ‘เจ้าของที่’ ที่มีอำนาจหน้าที่ในการแก้ไขปัญหา ก็ได้รับคำตอบมาเพียงว่า ไม่สามารถทำอะไรได้มาก เพราะจะดูเป็นการ ‘รังแกคนจน’

มีชาวบ้านหลายคนได้รับความเดือดร้อน จากการโดนรุกล้ำในบ้านเรือนตัวเอง สร้างความไม่สงบ ลามไปถึงการข่มขู่ จนลูกเด็กเล็กแดงรอบข้างไม่เป็นอันกินอันนอน เกิดเรื่องที เข้าสถานีตำรวจที ใครจะกล่าวหาอาชีพตำรวจว่าไม่ดียังไง แต่ในเรื่องนี้ มีตำรวจน้ำดีหลายท่านที่เข้ามาช่วยดูแล

เริ่มที่ครั้งหนึ่งแหล่งข่าวที่ได้รับความเดือดร้อน ถูกชายที่อาศัยในชุมชนดังกล่าว มีอาการมึนเมายาเสพติด ปีนเข้ามาภายในตัวบ้าน และตะโกนโวยวาย ก็ได้พ.ต.ต.สันติพงษ์ ค้ำจุน สว.สอบสวน สภ.เมืองสุพรรณบุรี ที่มีคำสั่งให้ดำเนินการกับผู้ก่อเหตุในทันที

นอกจากนี้ยังมีเจ้าหน้าที่ที่มีผู้ได้รับความเดือดร้อนร้องเรียนปัญหาเข้าไปคือ ‘รองตะวัน’ พ.ต.ท.ตะวัน วัฒนรังสรรค์ รอง ผกก.ป.สภ.เมืองสุพรรณบุรี ที่มีการติดตามสอบถาม ช่วยเหลือในปัญหาดังกล่าวมาอย่างต่อเนื่องสำหรับเรื่องนี้ นี่คือตัวอย่างของตำรวจน้ำดีที่ไม่ทอดทิ้งประชาชน

อย่างไรก็ตาม ปัญหากลุ่มคนไร้บ้าน แม้จะไม่ใช่ปัญหาที่คนส่วนใหญ่ในท้องที่รับรู้ เพราะพื้นที่นี้ไม่ได้มีผู้คนสัญจรผ่านมากนัก แต่ก็เป็นปัญหาที่ควรได้รับการแก้ไข ทั้งการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของผู้ยากไร้ในชุมชนนี้ให้ดีขึ้น และแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนของประชาชนโดยรอบชุมชนให้คลี่คลายด้วย