วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2565 ผู้สื่อข่าวรายงานที่ บริเวณโคกวัดกาไสย์ วัดกาไสย์ธรรมิการาม ต.ทรงพระ อ.โพธิ์ทอง จ.อ่างทอง หลังจากผ่านมาบริเวณหน้าวัด ได้พบเห็นป้ายร้านขายก๋วยเตี๋ยว แต่ไม่มีการกำหนดราคา โดยลูกค้าสามารถกำหนดราคาเองได้ หรือหากใครไม่มีเงินก็สามารถเข้าไปกินฟรีได้เช่นกัน
ผู้สื่อข่าวจึงเข้าไปด้านใน จึงพบกับรถเข็นขายบะหมี่เกี๊ยว กับชื่อร้านที่คุ้นตาพบเห็นได้ทั่วไปคือร้านชายสี่ บะหมี่เกี๊ยว จึงได้เข้าไปสอบถาม และได้พบกับนายพรชัย คเชนธร อายุ 58 ปี ลูกศิษย์วัด และเป็นพ่อค้าที่กำลังลวกเส้นให้กับลูกค้าอยู่ จากการพูดคุยทราบว่าลุงพรชัยนั่น เดิมทีอยู่ จ.สมุทรสงคราม มีอาชีพขายบะหมี่เกี๊ยว และก็เป็นเจ้าของร้านนี้ เดิมทีขายอยู่ที่ จ.สมุทรสงคราม แต่จากพิษโควิ-19 จึงทำให้สถานการณ์ต่างดูแย่ลง ไม่ว่าจากการขายบะหมี่เกี๊ยว หรือการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส จึงได้ตัดสินใจหยุดขาย และมาปฎิบัติธรรม ถือศีลอยู่ที่วัดแห่งนี้นานกว่าครึ่งปีแล้ว คอยปฏิบัติดูแลพระ รวมไปถึงความสะอาดภายในวัด โดยมีอยู่วันหนึ่งหลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดกาไสย์ธรรมิการาม พระครูโชติปัญญาวิศิษฐ์ได้พูดคุยกับตนเองว่า รถขายก๋วยเตี๋ยวจอดทิ้งไว้เฉย ๆ ไม่ได้ใช้งานมันจะไม่เกิดประโยชน์ อีกทั้งสนิมอาจจะทำให้รถเสียหาย ทำไมไม่เอารถมาเปิดร้านที่นี่ ให้คนแถวนี้ หรือใครที่ผ่านไป ผ่านมาได้กิน ส่วนเรื่องราคาไม่ต้องไปตั้ง แล้วแต่ใครจะทำบุญ หรือหากใครไม่มีเงินก็ให้กินฟรีได้ เพราะเป็นที่ทราบกันอยู่แล้วว่าเศรษฐกิจตอนนี้เป็นอย่างไร คนตกงานกันเยอะ ได้ช่วยบรรเทาความเดือดร้อนของชาวบ้านไป
สำหรับเงินทุนซื้อของนั้น ทางหลวงพ่อให้มาก้อนนึง รวบรวมกันมาตั้งเพื่อไว้สั่งของกับทางเจ้าของชายสี่บะหมี่เกี๊ยวโดยตรง ตั้งใจว่าจะทำกันจนกว่าเงินทุนจะหมด ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับว่าคนที่มากินจะร่วมทำบุญได้มากน้อยแค่ไหน ร้านก๋วยเตี๋ยวนี้จะไปต่อได้นานแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับผู้ที่มากินและผู้ใจบุญ ร้านบะหมี่เกี๊ยวร้านนี้จะหยุดทุกวันพุธ ,พฤหัส,ศุกร์ และวันพระ เนื่องจากเราต้องแบ่งเวลาเพื่อไปดูแลพระสงฆ์ ดูแลความสะอาดในวัดด้วย
Discussion about this post