
เมื่อวันที่ 23 ก.พ.65 นายไชย์พล วิภา หรือลุงพล นางสาวสมพร หลาบโพธิ์ หรือป้าแต๋น พร้อม นายสมเกียรติ โรจนวรกมล ทนายความ ได้เดินทางมายังศาลจังหวัดมุกดาหาร ตามนัดคดีครอบครองไม้หวงห้าม(ไม้ตะ เคียน) โดยไม่ได้รับอนุญาต ขณะที่บรรดาเหล่ายูทูบเบอร์ข้างกายได้เดินทางมาให้กำลังใจที่บริเวณหน้าศาลจังหวัดมุกดาหารเป็นจำนวนมาก
นายสมเกียรติ โรจนวรกมล ทนาย ความ เปิดเผยว่า จริง ๆ แล้ววันนี้ศาลได้นัดให้ทั้ง 2 ฝ่าย มาแถลงเรื่องของข้อเสนอแนะที่ศาลได้พูดตอนนั้นว่า ทั้งโจทก์และจำเลยประสงค์จะตรวจเนื้อไม้ไหม ตรวจจุดที่มาของไม้ไหม หรือตรวจ DNA ซึ่งในวันนี้ต้องมาแถลงว่าเอาหรือไม่เอา หรือจะใช้หน่วยงานใหนเป็นผู้ตรวจ วันนี้ยังไม่มีการอ่านคำพิพากษา นัดแถลงเฉย ๆ ถ้าโจทก์จำเลยประสงค์จะตรวจ ศาลก็ส่งตรวจ แต่ถ้าโจทก์จำเลยไม่ประสงค์จะส่งตรวจ ศาลอาจจะนัดฟังคำพิษากษาเลย ซึ่งตอนนี้ก็คงเป็นดุลยพินิจของศาลด้วย ผมเคารพการตัดสินใจของนายไชย์พลฯ ว่าจะเอาอย่างไร ต้องไปฟังจากนายไชย์ฯเอง ตนเองไม่มีความเห็น
นายสมเกียรติ โรจนวรกมล เปิดเผยต่ออีกว่า ในการนำสืบมีการยืนยันว่าไม้ดังกล่าวอยู่ในที่ดินของราษฎรคนหนึ่ง ซึ่งมันมีตอไม้อยู่ ถ้าพิสูจน์ได้ชัดเจน ศาลก็ใช้ดุลยพินิจได้ง่ายในการพิษากษา โดยฝ่ายโจทก์เขาอ้างว่า ไม้ท่อนนี้มีการตัดออกมาจากป่า ถ้าพิสูจน์ทราบได้ว่า เอามาจากที่ดินราษฎรทุกอย่างจบ อย่างไรก็ตามส่วนตัวทนายก็ให้ความเห็นอย่างตรงไปมา คือซ้ายขวา ผลดี ผลเสีย ซึ่งตรงนี้นายไชย์ฯ ก็ควตัดสินใจเอง

จากกรณีป่าไม้จังหวัดมุกดาหาร เข้าตรวจสอบท่อนไม้ที่ระบุว่าเป็นไม้ตะ เคียนทอง ซึ่งตั้งเป็นศาลเจ้าแม่โสรภี ที่บ้านของนายไชย์พล บ้านกกกอก ต.กกตูม อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร แต่ผลตรวจสอบพบว่าเป็น มะค่าแต้ ไม่ใช่ตะเคียนทอง ทั้งนี้ มะค่าแต้ เป็นไม้หวงห้าม หากครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต จะมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 ตามมาตรา 69 มีโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี ปรับไม่เกิน 50,000 บาท
ต่อมาเจ้าหน้าที่หน่วยป้องกันป่าไม้ที่ มห.2 (ดงหลวง) จังหวัดมุกดาหาร ได้นำคำสั่งฟ้องของศาลจังหวัดมุกดา หาร ที่พนักงานอัยการจังหวัดมุกดา หาร เป็นโจทก์สั่งฟ้อง นายไชย์พล ฐานความผิด ทำไม้หวงห้ามในเขตป่าสงวนแห่งชาติโดยไม่ได้รับอนุญาต , รับไว้ซ่อนเร้น จำหน่าย หรือช่วยพาเอาไปเสียให้พ้น ซึ่งไม้หรือของป่าที่ตนรู้อยู่แล้วว่าเป็นไม้หรือของป่าที่มีผู้ได้
โดยก่อนหน้านี้ นายไชย์พล ฯ ระบุว่า ไม้ท่อนนี้ไหลตามน้ำจากบนภูเขามาติดที่คลองข้างบ้านตนเอง สังเกตเห็นเนื้อไม้เป็นสีเหลือง เข้าใจว่าเป็นไม้ตะเคียนจึงไม่กล้านำไปใช้ ส่วนที่มีการกราบไหว้ก็เป็นความเชื่อส่วนบุคคล มีชาวบ้านมากราบไหว้ขอพรแล้วประสบความสำเร็จ บ้างก็มารำแก้บน บ้างก็เอารถแห่มาเปิดถวาย ตั้งเป็นศาลเจ้าแม่ตะเคียนโสรภี.
อนุศักดิ์ – เสาวภา แสนวิเศษ / มุกดาหาร
Discussion about this post