เจ้าของบริษัทขนส่งน้ำใจงามเจอกระเป๋าพบของมีค่าเพียบ โพสต์ตามหาจนเจอเจ้าของ !!

เมื่อวันที่ 14 ต.ค. 65 ที่ หจก. หาดใหญ่สมชัย ปักษ์ใต้ ต.บางกุ้ง อ.เมือง จ.สุราษฎร์ธานี นางลักษณา สังฆะโร ได้นำกระเป๋าสะพายแบบผู้หญิงด้านในมีสร้อยคอทองคำหนัก 6 บาท เงินสด และเอกสารสำคัญ ส่งคืนให้กับเจ้าของหลังทำตกไว้ที่สะพานศรีสุราษฎร์ และได้ตามหาจนเจอเจ้า ของกระเป๋าตัวจริง

นางลัษณา เปิดเผยว่า เมื่อเวลาประมา 19.00 น.ของวันที่ 13 ต.ค.ตนเองได้ขับรถไปเที่ยวที่บริเวณสะพานศรีสุราษฎร์ ได้สังเกตเห็นกระเป๋าสะพานแบบผู้หญิงสีดำตั้งอยู่บนพื้นทางเดินของสะพาน ซึ่งบริเวณดังกล่าวไม่มีคน จนได้เก็บกระเป๋าดังกล่าวไว้ และเดินทางกลับถึงบ้านเวลา 20.00 น. ได้เปิดออกมาดูก็พบว่าภายในกระเป๋ามีทองคำรูปพรรณ ทั้งสร้อยคอ สร้อยข้อมือ แหวน และพระเลี่ยมทอง โทรศัพท์ จำนวน 1 เครื่อง เอกสารบัตรประชาชน เอกสารสำคัญ บัตร ATM และเงินสดจำนวนหนึ่ง จึงได้เก็บไว้เพื่อติดตามหาเจ้าของกระเป๋าใบดังกล่าว ซึ่งในบัตรประชาชนระบุเจ้าของกระเป๋าเป็นชาวจังหวัดเพชรบุรี จึงได้รอจนถึงเช้าเพื่อจะให้ลูกได้โพสต์ผ่าน เฟซบุ๊กเพื่อตามหาเจ้าของ แต่บังเอิญได้เห็นเฟซบุ๊กของ นายสุรชัย เจริญจิตร ซึ่งเป็นคนพื้นที่จังหวัดสุราษฏร์ธานี และรู้จักกับเจ้าของกระเป๋าได้โพสต์ตามหากระเป๋าใบดังกล่าว จึงได้ประสานให้มารับคืน เมื่อเวลา 08.30 น. ของวันที่ 14 ต.ค. 65 และโดยส่วนตัวรู้สึกไม่อยากได้ถึงของข้างในจะมีมูลค่าเป็นแสนบาทก็ตาม เพราะถ้าเราเอาไป เจ้าของก็จะเป็นทุกข์ สิ่งไหนที่ไม่ใช่ของของเรา มันก็จะไม่อยู่กับเราและทำให้เราเป็นทุกข์ด้วย ตนเองรู้สึกดีใจที่ได้ส่งคืนกระเป๋าพร้อมทรัพย์สินถึงมือเจ้าของ

ด้าน น.ส.เปิ้ล เจ้าของกระเป๋า เปิดเผยว่า ได้เดินทางมาจากเพชรบุรีเพื่อจะมาเที่ยวชมงานชักพระ ได้แวะถ่ายรูปที่สะพานศรีสุราษฎร์ ช่วงเวลาประมาณ 16.00 น.ของวันที่ 13 ต.ค.ได้ลืมกระเป๋าไว้ที่พื้นทางเดิน และมารู้ตัวว่าลืมกระเป๋าเวลา 18.00 น.จึงได้ประสานไปทาง บ่าวยอด หรือนายสุรชัย เจริญจิตร ที่รู้จักกันและเป็นFC ในติ๊กต็อก ให้ช่วยตามหาประเป๋าที่ลืมไว้ก็ได้รับการช่วยเหลือเป็นอย่าง หลังจากรู้ว่าประเป๋าหายไป ตนเองกินไม่ได้นอนไม่หลับได้แต่ร้องไห้ทั้งคืน จนถึงตอนเช้าได้รับประสานว่าเจอกระเป๋า แล้วรู้สึกดีใจที่สุดในชีวิต เพราะไม่คิดว่าจะได้กระเป๋าคืน และต้องขอขอบคุณนางลัษณาเป็นอย่างมากที่เก็บรักษากระเป๋าไว้และเป็นตัวอย่างที่ดีของชาวสุราษฎร์ธานี จนสามารถส่งคืนให้ตัวเองได้ ขอขอบคุณทุก ๆ คนที่ช่วยเหลือตนเอง และตนเองจะไม่ลืมไปจนวันตาย.