น่าน เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว เอาที่สบายใจ

เมื่อวันที่ 14 เมษายน 2566 วันที่ 2 ของเทศกาลสงกรานต์ เวลา 23.40 น. ศูนย์วิทยุการแพทย์ฉุกเฉินนเรนทร 1669 โรงพยาบาลน่านรับแจ้งเหตุมีคนหมดสติล้มลงอยู่บริเวณจัดงาน สงกรานต์ปาร์ตี้โฟม ถนนจัดรูปที่ดิน ตำบลผาสิงห์ อำเภอเมืองน่าน จังหวัดน่าน หลังรับแจ้งจึงประสานกู้ชีพกู้ภัยองค์การบริหารส่วนจังหวัดน่านเข้าให้การช่วยเหลือ
เมื่อเจ้าหน้าที่กู้ชีพกู้ภัยไปถึงเข้าทำการตรวจสอบ พบ นายบุญทวี สภาพนอนตะแคงไม่ได้สติอยู่บริเวณสนามหญ้าข้างที่จัดงาน จึงทำการตรวจสอบพบ นายบุญทวีนอนกรนและมีกลิ่นสุราคละคลุ้ง สันนิฐานว่าเกิดจากอาการเมาขนไม่ได้สติจึงประสานไปยัง ศูนย์วิทยุแจ้งเหตุฉุกเฉิน 191 ตำรวจภูธรจังหวัดน่าน ขอเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้าร่วมตรวจสอบ
ด้านผู้เห็นเหตุการณ์ เล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่า บริเวณดังกล่าวจัดงานเฉลิมฉลองในเทศกาลสงกรานต์ตั้งแต่ช่วงหัวค่ำมีการเปิดเพลงเต้น และมีปาร์ตี้โฟมตั้งแต่ช่วงหัวค่ำ จนถึงเวลา 23.30 น. ระหว่างที่ดีเจกำลังเปิดเพลงเต้นกันอย่างสนุกสนาน นายบุญทวีก็เต้นอยู่บริเวณสนามหญ้าอย่างสนุกสนาน จู่ๆ ก็ล้มลงไปแล้วแน่นิ่งจึงพากันเข้าไปดู พยายามปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น จึงโทร 1669 เพื่อขอความช่วยเหลือ
จากการสอบถามนายนิด เพื่อนของนายบุญทวี เล่าให้ฟังว่า ตนกับนายบุญทวี ได้เดินทางมาทำงานที่จังหวัดน่านเพื่อทำงาน โดยเดินทางมาจากอำเภอชุมพวงโคราช และเช่าบ้านพักอยู่ที่ข้างบ้านผู้ใหญ่บ้านบ้านทุ่งขาม ตำบลไชยสถาน อำเภอเมืองน่าน รู้ข่าวว่าสถานที่ดังกล่าวจัดปาร์ตี้โฟมในช่วงเทศกาลสงกรานต์ ตนกับนายบุญทวีจึงชวนกันออกมาดื่มกินกันบริเวณที่จัดงานดังกล่าว
เมื่อมาถึงก็ดื่มกินตามปกติ แต่นายบุญทวีอยากรู้จักคนน่านเยอะๆ จึงเดินไล่ไปชนแก้วทำความรู้จักกับกลุ่มนักเที่ยวคนน่านเพราะเป็นคนต่างถิ่น ก็พูดคุยกันไปและขอชนแก้วดื่มหมดแก้วและเต้นกันอย่างสนุกสนาน แต่ว่าชนเท่าไหร่กลุ่มเพื่อนใหม่คนน่านก็ไม่เมาสักทีจนคาดว่านายบุญทวี ดื่มมากจนเมาจนภาพตัดวูบดับกลางอากาศแล้วหลับไป
เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจทำการตรวจสอบแล้ว นายบุญทวีไม่ได้ถูกทำร้าย หรือเมาสุราไปก่อความวุ่นวายอะไร รวมทั้งนายนิดได้ร้องขอให้ช่วยพานายบุญศรีไปส่งที่พัก แต่เจ้าหน้าที่ทำการปลุกยังไงก็ไม่ตื่น เอาน้ำแข็งใส่ถุงมาประคบก็ไม่ตื่น จึงต้องช่วยกันหิ้วนายบุญทวีขึ้นท้ายกระบะเพื่อจะนำไปส่งที่พักที่อยู่ห่างไปประมาณ 15 กิโล โดยมีนายนิดกระโดดขึ้นรถตามไปด้วย
แต่เมื่อไปถึงกลางทางจึงเกิดความสงสัย ว่าตอนไป 2 คนนี้ไปยังไงจึงจอดรถสอบถามว่าตอนไป ไปอย่างไง นายนิดตอบว่าขาไปขับมอเตอร์ไซค์ไป นายนิดเป็นคนขับนายบุญทวีเป็นคนซ้อนท้ายไป เมื่อถามว่าแล้วมอเตอร์ไซค์ไปไหน นายนิดตอบว่า อ่าว…หึ…จอดไว้ที่โน่น เมื่อถามว่าแล้วพรุ้งนี้จะไปเอามอเตอร์ไซค์อย่างไง นายนิดตอบว่า พรุ้งนี้ผมก็จะ…(เงียบแล้วก็คิด)
เมื่อไปถึงที่พักจึงพยายามปลุกนายบุญทวี ก็ไม่ยอมตื่น จึงช่วยกันหิ้วร่างนายบุญทวีเข้าไปที่พัก พร้อมส่งเข้าที่นอนและห่มผ้าหาหมอนให้หนุน หลับสบาย เมาไม่ขับถูกต้องแล้ว แต่ยังไงพรุ้งนี้ก็หาวิธีกลับไปเอารถด้วยแล้วกัน

@@@@@@@@@@@@

ประสิทธิ์ สองเมืองแก่น