เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2567 ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่วัดสวนแก้ว ตำบลบางเลน อำเภอบางใหญ่ จังหวัดนนทบุรี เพื่อสอบถาม พระพยอม กัลยาโณ เจ้าอาวาสวัดสวนแก้ว กรณีชาวบ้านและ ตำรวจบ้านไผ่จังหวัดขอนแก่น ได้ช่วยกันล้อมกุฏิวัดแห่งหนึ่งหลังเห็นแม่ชีหายเข้าไปในกุฏิ หลายชั่วโมง โดยชาวบ้านได้เคาะกุฏิเรียก ทางแม่ชีได้ กระโดดแผ่นหนีออกทางหน้าต่างทางชาวบ้านได้ช่วยกันจับตัวเอาไว้ได้ ส่วนพระอ้างว่า หญิงคนดังกล่าวไม่ใช่แม่ชีแค่มาสะเดาะเคราะห์
พระพยอมกล่าวว่า ไม่มีที่จะอยู่กันแล้ว ทำแบบนี้เรียกว่าศีลวิบัติไม่รู้จักใกล้กันห่างกัน ธรรมวินัยบอกว่าพระกับสีกาห้ามอยู่กันสองต่อสอง นี่ไม่รู้อยู่กันกี่วันกี่คืน ทำไมไม่บวชเรียนกันบ้างว่าพระ พุทธเจ้าห้ามทำอะไรให้ทำอะไร อยู่กันสองต่อสองในที่ลับหูลับตาไม่เหมะสมที่วัดมีหลายกุฏิทำไมถึงแยกกันอยู่ไม่ได้ นิยมอยู่กันแบบคลุกคลี พระพุทธเจ้าบอกว่าให้ปลีกวิเวกทำแบบนี้ชาวบ้านรับไม่ได้อยู่ที่เดียวกันไม่มีใครรับได้ ไม่ใช่พระอิฐพระปูน ห่างกันไว้ดีที่สุดจะปลอดภัย ถ้าอยากอยู่อย่างพรหมจรรย์ ต้องเว้นห่างจากกันคลุกคลีร่วมชายคาเดียวกันไม่ได้ ถ้าอยู่ชายคาเดียวกันห้ามอยู่เกิน 3 คืน แต่ถ้าอยู่ต้องมีผู้ชายต้องมีคนสองสามคนแต่ถ้าเป็นหนึ่งต่อหนึ่งไม่ได้ ฝากถึงพระที่บวชมา จะได้ไม่ทำอะไรโง่ๆไม่ต้องถูกเขาขับไล่ ให้รู้จักรักษาตัวรอดเป็นยอดดี ถ้ารักษาพรหมจรรย์วินัยไม่ได้ให้ไปอยู่ตามที่ชอบที่ชอบ จะได้ไม่ต้องมีคำครหานินทาเกิดขึ้น.
Discussion about this post