
จักรยานได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย ได้ทั้งความสนุกสนาน ได้สังคม ได้ออกกำลังกาย ยังปั่นไปทำงาน ปั่นไปเรียน ได้ดี แบบเท่ห์ๆ แล้วแต่สไตล์จักรยานของเรา มองดูช่างมีเสน่ห์จากการปั่น คงความเป็นอิสระ สนุก เพลิดเพลินไปกับการรับชมทัศนียภาพ วัดอาราม เรื่องราวประวัติคุนูปะกาน
แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ทำให้เรามีสุภาพดีเป็นที่หนึ่ง มาร่วมแบ่งปันเวลา ปั่นเติมจิตที่ดี ผ่อนคลาย กับทนาย


จุดเริ่ม 2 ล้อปั่น ณ โบราณสถานเตาโอ่งอ่าง อ.สามโคก จ.ปทุมธานี ซึ่งแห่งนี้พบตุ่มสามโคก หม้อ ไห โอ่ง อ่าง บนถนนสาย เรียบเจ้าพระยา (บางนา ~บางเตย) สำผัสอายหมอก สูดอากาศที่สุดชื่น ที่ระยะ 6.1 กิโลเมตร ยามรุ่งอรุณ ว่ากันว่า ใครๆ ในรุ่น ปู่ รุ่นพ่อ เมื่อถึงตลาดเช้า ต้องแวะเวียน จิบชา จิบกาแฟ ยกล้อ โอยั่วะ ชาร้อน นมเย็น ชาเย็น ไข่ลวก มีแห่งเดียว คงยังมีถึงวันนี้ ใช้เวลา 23 นาที พอรีดเหงื่อ ปั้นมาถึง ปุ๊ก กาแฟโบราณ ทนายพจน์ พาเข้าหลังร้าน เราได้กลิ่นโชยกาแฟหอมกรุ่น ทันทีที่แย้มประตู พบอาแป๊ะ คลุกเคล้ากาแฟอย่างนักปราชญ์ ไปมาอย่างลงตัว เห็นลูกค้าเต็มร้าน ไม่มีที่นั่ง กวาดสายตา ไปเจอเพื่อนปทุมวิไล ผอ. มนตรี มากับครอบครัว เจียดเก้าอี้นั่ง 2 ตัว ทนายสั่งชาร้อน 1 ยกล้อ 1 ไขลวก 2 ที ระหว่างนั่งรอ แลสายตาไปเห็น คุณลุง วัยคุณพ่อ น่าจะแตะ 90 ปี หน้าตาคุ้น ๆ ทนายกล่าวว่า ลุงสมร ขับเรือข้ามฝาก ท่าน้ำปทุมธานี ใครจะข้ามไปหัวถนนติวานนท์ ต่อรถเมล์สาย 90 ไปบางกอก จะไปจังหวัดรังสิต (ชาวต่างจังหวัดเรียกขาน) ช่วงนั้น คนปทุมยังไม่มีสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา มองรอบๆร้าน บางท่าน นายธนาคาร นายตำรวจ คุณครูเรา พ่อค้า เซียนพระ ยุควัย 90 ทั้งนั้น เพื่อนๆรุ่นทนาย ก็มี เฮียแกชงไม่ขาดสาย รสชาดกาแฟ แบบโบราณจริงๆ เที่ยวนี้ทนาย บอกว่า น่าจะนัดกันทุกวันหยุด ร้านปุ๊ก กาแฟโบราณ อยู่ตลาดปทุมธานี ตรงข้ามสถานีตำรวจ และทริปนี้ ใช้จักรยาน ที่สร้างด้วยฝีมือ ละเอียดอ่อน ของทนายพจน์ พิมพ์อ่อน มีคันเดียวในไทย
เรียบเรียงเขียน
ถิ่นสยาม แดนศรีวิไล
นายทวีศักดิ์ อินกว่าง (ตี๋ ล้อ
Discussion about this post